هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) یا AI فناوری و شاخه‌ای در علوم کامپیوتر است که به مطالعه و توسعه نرم‌افزار و دستگاه‌های هوشمند می‌پردازد. 

این فناوری بر اساس تقویت میزان یادگیری ایجاد شده است و قدمت این کار به بیش از ۱۰۰ سال پیش باز می گردد. هوش مصنوعی به سیستم‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند واکنش‌هایی مشابه رفتارهای هوشمند انسانی از جمله درک شرایط پیچیده، شبیه‌سازی فرایندهای تفکری و شیوه‌های استدلالی انسانی و پاسخ موفق به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند.

هوش مصنوعی، هوشی است که توسط دستگاهها ارائه می گردد. در علم کامپیوتر دستگاه هوشمند یک عامل عقلانی (Rational agent) انعطاف پذیر است که محیط اطرافش را درک کرده و برای افزایش احتمال موفقیت در اهداف تعیین شده، اقداماتی را انجام می دهد.

به طور عامیانه واژه “هوش مصنوعی” زمانی به کار برده می شود که یک دستگاه از “عملکردهای شناختی” که طی آن انسانها از اندیشه ها و افکار دیگر انسانها بهره می گیرند، تقلید کند، عملکرد های شناختی همچون؛ یادگیری و حل مشکلات.

هوش مصنوعی عمومی هوشی که دستگاه را به انجام کار ذهنی، آنگونه که بشر قادر به انجام آن است، توانمند سازد ، از جمله اهداف دراز مدت است. رهیافت ها شامل: روش های آماری، هوش محاسباتی، محاسبات نرم (مانند یادگیری ماشینی) و سنت نمادین هوش مصنوعی هستند. ابزارهای بسیاری در هوش مصنوعی به کار گرفته شده اند که انواع تحقیق و بهینه سازی ریاضی، منطق، شیوه های مبتنی بر احتمال و اقتصاد را احاطه کرده است.