مجله بین المللی فوربز می گوید: چاپ سه بعدی فلزی باعث می شود تولیدکنندگان توانایی تولید یک یا چند عدد قطعات فلزی مورد نیازشان را بسیار ارزان تر از استفاده از تکنیک های موجود تولید انبوه، تولید کنند. به جای نگه داشتن یک انبار بزرگ از قطعات، شرکت می تواند به سادگی یک بخش را هنگامی که مشتری به آن نیاز دارد، پرینت ۳ بعدی کند. علاوه بر این، می تواند اشکال پیچیده را با هیچ روش دیگر امکان پذیر نباشد را با این سیستم پرینت ۳ بعدی فلزات تهیه کند. این به معنی است که واحدهای تولیدی عملکردی سبک تر و با راندمان بالاتر خواهند داشت. 

تکنولوژی های پرینت سه بعدی SLM و DMLS کاربردهای صنعتی پیشرفته داشته و برای کاربردهای مختلف از نمونه سازی تا ساخت محصولات نهایی مهندسی استفاده می شوند. در این بخش ما برای هردوی این پروسه ها عبارت پرینت سه بعدی فلز را به کار می بریم.

پرینتر سه بعدی SLM و DMLS تقریبا به شیوه ای یکسان قطعه را می سازند. این پرینتر ها به این شکل کار می کنند:

1.ابتدا محفظه ساخت با یک گاز نجیب (مثل آرگون) پر می شود تا زنگ زدگی پودر فلز به حداقل برسد، سپس برای رسیدن به دمای ساخت بهینه گرم می شود.

2.یک لایه نازک از پودر فلز روی پلتفرم ساخت پخش شده و یک لیزر پرقدرت روی مقطع قطعه حرکت کرده، ذرات فلز ذوب شده به هم متصل شده و لایه بعدی را می سازد

3.پس از اتمام پروسه اسکن و لیزر لایه، پلتفرم ساخت به اندازه ضخامت یک لایه پایین رفته و تیغه پخش کننده یک لایه نازک از پودر فلز را دوباره روی پلتفرم ساخت پخش می کند. این پروسه تا زمان ساخت و شکل گیری کامل قطعه تکرار می شود.

پس از اتمام پروسه ساخت، قطعات درون پودر فلز مدفون هستند. بر خلاف تکنولوژی پرینت سه بعدی SLS، قطعات با استفاده از سازه ساپورت به سینی ساخت متصل هستند. در پرینت سه بعدی فلز، جنس سازه ساپورت مشابه جنس قطعه است و همواره برای پیشگیری از خطا و تاب برداشتن قطعه لازم است.

پس از رسیدن دمای پلتفرم ساخت به دمای اتاق، پودر اضافی به طور دستی حذف می شود. سپس قطعات در معرض دمای بهینه قرار می گیرند تا به مقاومت بهینه خود برسند.

در قدم بعدی، قطعات با برش، ماشین کاری یا سیم EDM از پلتفرم ساخت کنده شده و آماده استفاده یا پرداخت و پست پروسس بیشتر می شوند.